SIRADIŞI BİR YIL: 1970

Speleo Club de Paris üyesi mağaracılar İngilizlerle birlikte sürdürdükleri çalışma sonunda, 2 yıl önce keşfedilen Pınargözü Mağarası’nda 4. sifonu da geçip +190 m’ye ve 3.220 m uzunluğa ulaşırlar. Resimde 1968’de geçilen ilk sifonu görüyorsunuz.

 

Dedegöl’de, Karataş’taki İn -92 m’de biter. Susuz’da, -79 m derinlik ve 2303 m uzunluğa sahip Güvercin Taşı Deliği ölçülür ve haritalanır. Bunların dışında aynı bölgede 23 mağara daha bulunup ölçülür. Ve, bu çalışmalar merdivenler kullanılarak gerçekleştirilir, SRT’nin keşfine daha birkaç yıl vardır.

DSİ’nin 400 kg floresan boya ile yaptığı deneyler sonucunda Oluk Köprü – Köprüçay, Yedi Miyarlar – Altınbeşik, Suğla Gölü – Oymapınar bağlantıları tespit edilir. Bu yeraltı mecralarının bir kısmının uzunluğu 130 km’den fazladır.

Aynı ekip Oymapınar’da Homat Burnu Düdenleri, Yedi Miyarlar ve Dumanlı kaynağını araştırır. Bu kaynakların tümü 5 yıl sonra tamamlanacak olan Oymapınar Baraj Gölü’nün suları altında kalacaktır. Manavgat Çayı’nın ana kaynağı olan ve yanda resmini gördüğünüz Dumanlı kaynağı aktif dönemde saniyede 100 m3 su boşaltmaktaydı.

Club Muntanyenc Barcelones üyesi 3 İspanyol mağaracı ise aynı yıl Ayvaini’nin ilk kayıtlı travers geçişini yapar ve uzunluğunu 5.500 m olarak tahmin ettikleri mağaranın kaba bir haritasını çizerler. Bu ekip aynı araştırma sırasında Bursa / İnkaya Köyü’nde 3 mağara daha bulup haritalamış, Zonguldak’ta ise Çayır Mağara, Büyük Kuyu araştırılmıştır. Ffotoğrafta ekip üyelerinden birisini Ayvaini’nde görmektesiniz.

 

…… 1970,  Türkiye mağaracılığı açısından verimli ve güzel bir yıldı.