İTÜMAK bugün gittiği Ballıkaya Mağarası'na giremeden geri döndü. Çünkü Balıkesir, Manyas'a bağlı Söve Köyü yakınlarında bulunan, -95 m derinliğe sahip bu mağara artık bir taş ocağı olmuştu. Gitmediğimiz için bilmediğimiz, yokedilen ya da turizme açılan diğer birçok mağara gibi Ballıkaya da üç kuruşluk bir ticarete feda edilmişti. Aynen; HES yapılmak için satılan nehirlerimiz, otel inşaatlarına kurban edilen sahillerimiz gibi…
Biz, böyle bir kafaya sahip olduğumuz sürece ve aslında tümüyle bizim olan tüm bu değerlerimizin arkasında ancak bu kadar durdukça Orman ve Su İşleri Bakanlığı'mız da, Türkiye Mağaracılık Federasyonu'muz da ancak bu kadar olur. Sonuçta becerebildiğimiz yegane şey de kayıplarımıza ağıt yakmak olur herhalde.
Ne de olsa herkes layık olduğu şekilde yönetiliyor, değil mi?